Na 4 maanden lijken we elkaar redelijk te kennen. Zij is altijd te laat. Hij zit altijd op het eerste bankje links in de trein. Zij staat te laat op om haar make-up thuis op te doen en neemt dan al haar attributen mee de trein in. Hij kijkt me altijd vriendelijk aan. De oudere meneer haat het als iets niet volgens de regels gebeurt. En mevrouw vindt dat de vertrektijden van de treinen zich aan haar leven moeten aanpassen.
In de trein begroeten we elkaar met een glimlach of een knikje van het hoofd. We nemen onze eigen plekken in. Eigen plekken inderdaad. Niet geschreven maar een ongeschreven naambordje hangt aan elke zitplaats. We kijken dan ook verbaasd op wanneer deze is ingenomen door een onbekende reiziger. De coupé is even overdonderd maar al gauw zoeken we onze knusse plekjes weer op.
We weten precies wie er het volgende station binnen komt en wie er uit gaat. Hij eet dan altijd snel zijn broodje kaas met teveel boter op en zij spit snel even door de krant om die vervolgens weer in haar tas op te bergen. De jongedame scrolt naar beneden en weer naar boven door haar Facebook timeline en meneer kijkt of er nog iets interessants is gebeurt in Spanje, zijn geboorteland.
Zij loopt stage en wordt heel af en toe vergezeld door een studiegenootje. Onderwerp van gesprek is dan altijd over dat vervelende stage verslag en het weinige tijd dat stagiaires krijgen van scholen. De twee doktoren, die altijd aan de rechterkant van de trein zitten, kletsen vaak over moeilijk te begrijpen stof. De meneer met de snor, aan de linkerkant van de coupé, kijkt verwoed op zijn horloge wanneer we 1 minuut achter op schema rijden. Af en toe met gepuf, vaak met een afkeurend schudden van het hoofd.
Zij drinkt koffie van de kiosk en hij haalt een pakje sinaasappelsap te voorschijn. Beide al luisterend naar zachte ochtendmuziek. Het leven in de trein is een routine. We lijken elkaar allemaal te kennen, iets samen te delen, een deel van ons leven. Ergernissen, blijdschap, verdriet en mooie momenten. En ik. Ik zit altijd met mijn schriftje en pen klaar om wat wij, treinreizigers, meemaken met jullie, lezers, te delen. Aan de rechterkant van de trein, in de 4-zit.
Groetjes!
